Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

εξαιραιτικα καμμενη αρχιτεκτονιλα

Μερικες φορες πραγαματικα δεν ειναι να απορεις που μας αποκαλουν ,εμας τους δυστυχους αρχιτεκτονες , καμμενους . Αλλα δε φταιμε εμεις , φταιει αυστηρα το spirit της σχολης . Οταν λοιπον εχεις περασει πανω απο 20 ωρες ακουγοντας για τον Μις Βαν ντε Ροε απο τους αξιαγαπητους καθηγητες σου ,οταν εχεις πια εμπεδωσει και ταυτιστει με το μεγαλειο του εννιαιου του χωρου , το barcelona pavillion ,το seagram building και τις εκπληκτικες του καρεκλες , σιγα σιγα αρχιζεις να ξεφευγεις .. Και οταν ξεφευγεις δημιουργεις . Δημιουργεις ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ( ειναι αστειο αυστηρα μονο για αρχιτεκτονες, οι υπολοιποι απλα θα αηδιασουν και θα νομιζουν πως εχω αποτρελαθει χανωντας ταυτοχρονα καθε αισθηση του χιουμορ ) .
ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΚΑΜΜΕΝΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΤΟΥ ΜΙΣ


Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

πρωτα σκιρτησματα ( ιστορικο πλαισιο )

Για ευκολοτερη κατανοηση των αναμνησεων παραθετω ολα οσα αγαπουσα εκεινη τη περιοδο ( πολλα αλλα ηταν υποψηφια αλλα τη νικη πηραν τα εξης ):
η ποκαχοντας , προτυπο




ο τιτανικος , η καλυτεροτερη ταινια



η μαρια της γειτονιας



η θεα μπριτνευ στα πρωτα της βηματα


η αθανατη σειλορ μουν



και φυσικα παουερ ρειντζερς

πρωτα σκιρτησματα μερος 3 ( αναμνησεις )

Με γοργα βηματα μπηκαμε στην τριτη δημοτικου . Ο μικρος λαερτης ηταν ακομα φιλος μου και ειχα ευτυχως κατορθωσει να κανω και μερικες φιλες κοριτσια . Στη τριτη δημοτικου λοιπον ενα ξανθο κοριτσακι απο τη γερμανια , η νελυ μπηκε στη ζωη μου . Η μαμα της εκανε τις πιο νοστιμες τηγανιτες που μπορεις ποτε να φας και η φαντασια της σε συνδυασμο με τη δικη μου ηταν ικανες να δημιουργησουν απεριοριστους τοπους χαρακτηρες και πρωσωπα . Ετσι αφησαμε κατω της μπαρμπι , πιασαμε τις σκονισμενες αποκριατικες στολες και καθε απογευμα της παρασκευης γινομασταν εμεις οι ηρωες ολων των παραμυθιων ή ταινιων .
Οταν δεν επαιζα με τη νελυ , επαιζα στη γειτονεια ή στο σπιτι με τα αλλα παιδακια . Ενα πρωινο λοιπον που η δασκαλα ηταν αρρωστη , ο μικρος λαερτης ηρθε στο σπιτι μου . Εγω δεν ηθελα να παιξω ουτε με αυτοκινητακια ουτε με το καστρο , και αυτος εδειχνε αμετανοητος απεναντυ στη προταση μου να παιξουμε με τα μωρα η της μπαρμπι μου . Ετσι επεσε η ιδεα στο τραπεζι να κανουμε αυτο που κανουν οι μεγαλοι στις ταινιες . Πεταξαμε τα ρουχα μας και ξαπλωσαμε στο κρεβατι . Ξαφνικα η νταντα μου ορμησε στο δωματιο μου , βρισκοντας μας ολογυμνα τυλιγμενα με το παπλωμα . Εξαλλη και σοκαρισμενη μας εντυσε και μας ειπε πως αυτο που κανουμε ειναι πολυ κακο και επικυνδυνο ,πηρε τηλεφωνο τη μαμα μου , η μαμα μου πηρε τη μαμα του λαερτη και αποασισαν μαζι πως αυτο που συνεβη θα το αποκαλουμε εξερευνηση σωματος . Την επομενη μερα στο σχολειο ενα κοριτσακι ηρθε και μου ειπε πως αγαπαει το λαερτη κι εγω της ειπα πως ειχαμε κανει εξερευνηση για να ζηλεψει . Μετα απο αυτο σταματησε να μου μιλαει .
Οχι οτι με ενοιαζει και πολυ . Η νελυ και τα γειτονακια μου ηταν υπεραρκετος κοσμος για να παιζω και να περανω καλα . ( συνεχιζεται )

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Πρωτα σκιρτησματα ( μερος 2 αναμνησεις )

Ομολογω πως δεν αργησα να βρω αντικαταστατη . Νεο αντικειμενο του ποθου μου ο νικολας , γιος της κολλητης της μαμας μου . Γλυκος και ομορφος , με αγαπημενο ηρωα το τζειμς μποντ επαιζε μαζι μου απειρες ωρες με τα οπλα του στο κηπο του σπιτιου του στο ντραφυ . Εγω παντα εκανα το κοριτσι του τζειμς μποντ . Φοραγαμε αλεξισφερα , περναμε τα αεροβολα μας και κυνηγαγαμε τον κακο .Παιρναγα τοσο ομορφα μαζι του . Οταν δεν τρεχαμε στο κηπο του , καταστρωναμε παραστασεις στο σαλονι με τον μεγαλο του αδερφο . Κοινο φυσικα ηταν οι γονεις μας , που παντα χειροκροταγαν εκσασιασμενοι στο τελος τον πρωτων μας βηματων στο σανιδι .Το χειροκροτημα εκανε τη καρδια μου να σκιρταει Καπως ετσι ξεκινησα να αγαπω το θεατρο και το σινεμα . Ηταν το μεγαλο μου βημα για τις 2 μεγαλυτερες μου αγαπες μετα τα βιβλια ( κανεις δεν θελει να ακουει πια για βιβλια, ειναι πολυ βαρετα για το μεσο ανθρπο ).
Δεν περασαν πολυ μηνες πριν μπω στη πρωτη δημοτικου . Στη γειτονεια μου εμενε ενα συνομηλικο μου αγορακι . Ο μικρος γρηγορης , που ειχε 2 ακονμα αδερφακια και πολυ πολυ φαντασια . Παιζαμε πολλν ειδων παιχνιδακια , σε ενα απο τα οποια ( θαρρος ή αληθεια ) ειχα την μοναδικη ευκαιρια να δω το μικροσκοπικο του πουλακι . Ομολογω πως αυτο ηταν το πρωτο πιπι αγοριου ( οπως τα λεωγαμε τοτε ) που ειδα στη ζωη μου μετα του αδερφουτ μου και του μπαμπα μου . Δεν ενιωσα καθολου ασχημα . Για ανταλλαγμα του ειχα πριν λιγα λεπτα δειξει το υποαναπτυκτο παιδικο μου στηθος . Το ειχα πραγματικα βρει πολυ διασκεδαστικο αστειο . Την υπολοιπη χρονια την περασα μαθαινοντας να διαβαζω και να γραφω . Στο ιδιο τμημα με μενα ηταν ο ξαδερφος του γιωργακη ο λαερτης . Με το λαερτη διαβαζαμε παρεα το αναγνωστικο . Κυριως θυμαμαι εκεινο το κειμενο με τη μαριω που κατεαινε 2 2 τα σκαλια . Καπως ετσι περασε η πρωτη και η δευτερα δημοτικου . Επειδη δεν ειχα πολλες φιλες , μου αρεσε να μιλαω καιν να τραγουδαω ποκαχοντας στα δεντρα του προαυλιου . Ευτυχως καταλαβα πριν με παρουν χαμπαρι τα υπολοιπα παιδακια πως για να μιλαμε και να τραγουδαμε καλο ειναι να υπαρχουν κι αλλα ανθρωπινα οντα γυρω μας . Ετσι αποασισα ως πρεπει να κανω φιλες κοριτσια , Για να μιλαμε και να τραγιυδαμε και να παιζουμε μπαρμπι ( συνεχιζεται)

ερωτικα σκιρτησματα μερος 1 ( απομνημονευματα )

Εν αρχη ειναι η αγαπη . Ποια αγαπη δηλαδη ? Αλλοι την βρισκουν με τη μια και αλλη τη ψαχνουν για χρονια χωρις αποτελεσμα . Σαν εμενα ας πουμε . Ψαχνω την αγαπη απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου .
Ο πρωτος μου μεγαλος ερωτας ηταν ο μικρος γιωργακης . Ηταν ενα καστανο αγορακι με μεγαλα πρασινα ματακια και εξυπνη φατσα που μου τραβαγε τις κοτσιδες στην παιδικη χαρα . Η σχεση μας ειχε τετοια επιτυχια που μετα απο παραταταμενη πολιορκια ,μου εστειλε ενα υπεροχο μεγαο ερωτικο γραμμα γεμματο με καρδουλες που ειχε ζωγραφισει με καριοκα μαρκαδορους . Μετα το γραμμα αυτο δεν αντεξα και δεχτηκα τις προτασεις του . Ημασταν πια παντρεμενοι . Ενα μικρο πλαστικο δαχτυλιδι απο παγωτο στολιζε πλεον το τετραχρονο χερακι μου .
Οι καλες μερες τις σχεσεις μας εληξαν οταν πηγα στο νηπιαγωγειο . Εκει γνωρισα τον μικρο δημητρακη . Ενα πολυ καλο αγορακι που παιζαμε παρεα παουερ ρειντζερς . Οταν μου ζητησε να τον παντρευτω δεν αρνηθηκα . Κι ετσι πριν καν πατησω τα 5 μου βρεθηκα παντρεμενη ταυτοχρονα με 2 μνηστηρες . Εναν το πρωι στο νηπιαγωγειο και ενα το βραδακι στη παιδικη χαρα . Δεν περασε πολυς καιρος μετα το γαμο μου με το δημητρακη οταν αρρωστησε . Ο μικρος αλεξης λοιπον δεν εχασε το καιρο του και εκμεταλευτηκε την κατασταση μαθαινοντας μου να σφυριζω . Δεν αργησε πολυ να μου πει οτι με αγαπαει . Δυστυχως για μενα 2 μοχθηρα κοριτσακια παρακαλουθουσαν τη σχεση που αναπτυσσοταν αναμεσα σε μενα και τον αλεξη ερημην του μικρου δημητρη . Ετσι οταν ο δημητρης , σωος και αβλαβης απο την ανεμοβλογια επεστρεψε στο σχολειο μας δεν αργησε να ενημερθει για τα καμοματα μου . Με χωρισε με μια μεγαλη σκηνη στο προαυλιο του νηπιαγωγειου και τα αλλα παιδακια σταματησαν να μου μιλανε για αρκετο καιρο , αναμεσα τους και ο αλεξης .
Τα πραγματα με τον γιαννακη στη παιδικη χαρα πηγαιναν αρκετα καλα . Δυστυχως ομως η ζηλεια δεν αργησε να εισβαλει στη σχεση μας . Ηταν ενα ομορφο κυριακατικο απογευμα οταν οι γονεις μου με πηγαν στο τσιρκο μεντρανο . Ελεφαντες , λιονταρια , πιθηκακια , ακροβατες και μαγοι . Ολα οσα θελει ενα παιδι για να ειναι εκστατικα ευτυχισμενο .Αποκορυφωμα της μερας μου στο τσιρκο ηταν οταν ανεβηκα σε εναν ελεφαντα . Η σκηνη φυσικα αποθανατιστηκε απο ειδικο φωτογραφο . Ο γιαννακης ομως δεν αντεξε στο ακουσμα της σκηνης .
-Ανεβηκα σε ελεφαντα ... , του ειπα πανετυχης την επομενη μετα στο παρκο
-Ψεματα , απαντησε εκεινος
-οχι ,αληθεια
Ο εγωισμος του δεν το αντεξε . Και ετσι στα 5 μας η σχεση μας βρηκε αδοξο τελος . Σε ολα τα υπολοιπα χρονια του δημοτικου ο μικρος γιαννης με κυνηγαγε , μου τραβαγε τις κοτσιδες , χωρις τη τρυφεραδα της πρωτιονης σχεσης μας .