Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

η κακη μερα απο το πρωι φαινεται

Νιωθω πως ολη η γκαντεμια της γης εχει πεσει πανω στο καημενο μου κεφαλι . Χτες επειδη ειχα αυπνιες διαβασα ολο το Η ΑΓΑΠΗ ΑΡΓΗΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ και μετα εκλεγα απο τη συγκινηση περιπου 3 ωρες για τον αδικοχαμενο ερωτα του Τονινο και της Αρετους . Μετα λοιπον απο το κλαμα με επιασε ενας βηχας ( ιδεα δεν εχω απο τι ) που δε σταματαγε με τιποτα . Μα εντριβες , μα χαμομηλια , μα σιροπια μεχρι και γαλατακι με μελι εκανα αλλα τιποτα απο ολα αυτα δεν επιασε . Ακοκοιμηθηκα κουρασμενη βηχοντας γυρω στις 4 το ξημερωμα . Σημερα ξυπνησα πουρνο πουρνο σκουντουφλωντας για να παω να κανω μια ασκηση στη σχολη που λεει πρεπει να την τελειωσουμε ως τις 4 το μεσημερι . Παω να βγαλω το μελακι απο το ντουλαπι να το πασαλεοψω σε κανα παξιμαδι ( νηστικη μαριλια δε χορευει ) , και τσαααααακ πεφτει το μελι στο πατωμα , σπαει η γυαλινη συσκευασια , αδειαζει ολο το μελι στο πατωμα . Μια κατασροφη ( και δεν εφαγα και πρωινο ) Και τωρα σαν να μην εφταναν οοολα αυτα , ο φακος επαφης δε μπορει να μπει στο ματι , το οποιο αδυνατει να ανοιξει και η καλη μου γλυκια συμφοιτητρια θελει να περασει να παρει το ταυ της ( οργανο σχεδιασης με πολυ μεγαλο μηκος ) για να παμε να δωσουμε το εργαστηριο αλλα επειδη μενει λιγαααακι μακρια θα αργησει λιγουλακι ( ενα μισαωρο ) Θεε μου τι αμαρτιες πληρωνω πρωι πρωι . Παντως μετα απο ενα τετοιο υπεροχοπρωινο δε μπορω να περιμενω τιποτα λιγοτερο απο μια αποτυχια στο εργαστηριο .( στο οποιο η καθηγητρια με αντιπαθει και στη πρωτη εργασια μου εβαλε 5 ενω τη δευτερη δεν την εχω κανει . Μαμα δε θελω να παω σχολειοοοοοοοοοοοοοοοο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου